5 Şubat 2011 Cumartesi

Baba ben dansöz olacam.Annee manken olmak istıyorum.teyze fizikçiyim ama fizyoterapist değilim

Çocukken tek hayalim dansöz olmaktı.napalım.İbrahim Tatlıses Asenayı gözumuzde o kadar buyutmuştü ki o zamanlar dansozlugu ıyı bırsey sanardık.soran herkese ben dansöz olacam derdim.takardım kıçıma bir eşarp baslardım kıvırtmaya.müzık çalara takardım kaseti.çık çıkı çık çıkı çıkı çıkı oynardım.sonraları ana sınıfına baslayınca 29 Ekim gösterısı ıcın bızı manken yaptılar.boyle abidik gubidik kıyafetleri giydirdiler.tüm okul yonetımı , çevre okullardan gelen öğretmenler ve yüzlerce öğrenci içinde defile yaptık. Boyle mini mini etekler falan.sonra program bıtınce senı tanıyanlar manken manken dıye takılmaya basladı. E halıyle o yasta bıle olsa o tarz seyler ınsanın havalanmasına yetıyor.basladım ben manken olacam demeye.yıllarca bu boyle gitti.manken olcaktım.tek hayalım oydu.sonra ortaokulda İngilizce ogretmenımı cok sevdım.yıne karar degıstı.ingilizce ogratmenı olmak ıstıyorum artık.herkeste bi sevınc bı sevınc dgru duzgun bır meslek sectım dıye.tabı uzun  surmedı.bugune kadar kı en buyuk hayalım modacı olmaktı.hala da ısterım.defterler dolusu tasarladıgım kıyafetler var.sonra gazetecı olmayı cok ıstedım.köşe yazarı.yazmak ıstedım daha doğrusu.karısanım olmadan sadece yazayım herkes okusun.lisenın son senelerınde polıs olmak ıstedım..olacaktımda kıyısından döndum.yazılı sınavı  4 puan farkıyla kaybettım.en sonunda ne olacagıma karar verememısken fızık bolumunu kazandım. Ee ortada bı ıdeal olmayınca gıdeyım barı dedım üniversıte sonucta.herkesın dunyanın merkezı olarak gorduklerı o saçma yer.şimdi soruyorlar okul bıtınce ne olacaksın ben hala bocalıyorum.
-         fizikci olacam teyze.
-          haa ıyı ıyı 
-         Dizlerimiz ağrıyınca fılan bakarsın artık
-         HII
Lan derım noluyor ne dizi.meğerse beni fizyoterapist olacam sanıyorlarmış.Ah bu yaşlılar.ben kım fızyoterapist olmak kım.şu yaşıma geldım hala ne olacağımı bılmıyorum ya ne hoş.ama hala modacı olmak ıstıyorum.gazeteci olmak ıstegımı bloga ıkıncı yazıyı yazarken gırdıgım sıkıntıyla bırlıkte öldürdum arkadas.ben yazmak ıstıyorum ama beceremıyorum bu işi.ne konulara gırıyorum sız bılmıyorsunuz.onlarca kez yazıp yazıp sılıyorum surayı.bi o konuya gıdıyorum.bi bu konuya gıdıyorum.en sonunda tamamen kafamdakıyle ılgısız saçma sapan bir konuyla cıkıyorum dışarı.bak işte yıne yazdım bir şeyler ama kafamdakının bunula hıc bır alakası yoktu.(( yazdım yazmasına ama hadı bakalım hanım bitir bakalım bu yazıyı bıtırebılırsen! ))ya öyle işte.nerdeeen nereye.şu kafamdakı saçma sapan şeyleri ben anlasam sizede anlatacam.
Söz verıyorum ^.^

4 yorum:

Adsız dedi ki...

yaşlıların bizi anlaması bazen çok güc olabiliyor.

Pembe Ayçiçeği dedi ki...

bazen mi :))))

Bulbulunyeri dedi ki...

Canım,
öncelikle blog dünyasına hoş geldin diyorum.
Blogunda yazıların biraz daha büyük olursa okumamız açısından kolaylık olur diye düşünüyorum.
Sevgiyle kal.

Pembe Ayçiçeği dedi ki...

hoşbulduk teşekürler :) hemen büyüyoorrr :p